Formule 1 is de hoogste klasse in de autosport. Elk jaar wordt door de FIA (Fédération Internationale de l'Automobile) een reeks van wedstrijden in verschillende landen georganiseerd, waarbij de deelnemers (en de teams die zij vertegenwoordigen) punten kunnen verzamelen voor het wereldkampioenschap. Voorafgaande aan elke wedstrijd worden de deelnemers in staat gesteld om hun actuele snelheid te tonen: de kwalificatie. De relatieve snelheden bepalen de startvolgorde voor de wedstrijd. Een Formule 1-wedstrijd wordt gereden over een afstand van minimaal 305 km of maximaal 2 uur. Er worden dus zoveel ronden gereden als nodig zijn om deze afstand te bereiken. Over het algemeen duurt een race ongeveer anderhalf uur. De auto's die aan Formule 1-kampioenschappen deelnemen, moeten aan strikte eisen voldoen om de vergelijking eerlijk te houden en om de veiligheid van alle coureurs te kunnen garanderen. Veel van de technische snufjes die in gewone auto's zitten, zijn van origine afkomstig uit ontwikkelingen in de Formule 1. De Brit Bernie Ecclestone is eigenaar van de commerciële rechten van Formule 1. Met de verkoop van de televisierechten heeft hij inmiddels miljarden euro's verdiend. De regels in de Formule 1 worden regelmatig aangepast om de snelheid van de bolides omlaag te brengen en zo de veiligheid te verhogen. Maar doordat de techniek zich zo snel ontwikkelt, is de gemiddelde snelheid van de Formule 1 auto's in de loop der jaren toch gestegen. [bewerken] Geschiedenis Voor de Tweede Wereldoorlog vonden er al Grands Prix plaats. Dit waren de belangrijkste autosportwedstijden in met name Europa. Er was echter nog geen officieel kampioenschap. Daarom schreef de FIA in 1950 het eerste officiële Wereldkampioenschap uit volgens het toen vrij nieuwe Formule 1-reglement. Op zaterdag 13 mei 1950 vond op het oude circuit van Silverstone de eerste Forumule 1 Grand Prix voor het wereldkampioenschap plaats. Dit eerste seizoen telden 7 wedstrijden in Groot Brittannië, Monaco, de Verenigde Staten, Zwitserland, België, Frankrijk en Italië mee voor het WK. De race in de VS was de 500 mijlsrace van Indianapolis. Strikt genomen was deze race geen Grand Prix en er namen ook geen auto's deel die aan het Formule 1-reglement voldeden. Bovendien kwamen alleen Amerikaanse coureurs aan de start. Het eerste jaar Formule 1 werd gedomineerd door Alfa Romeo. Giuseppe Farina, een Alfa Romeo -coureur, mocht zich op het einde van het seizoen de eerste Formule 1-wereldkampioen noemen. [bewerken] Formule 1 in Nederland en België [bewerken] Nederlandse coureurs De bekendste en meest succesvolle Nederlandse Formule 1 coureur is Jos Verstappen. Sinds 2003 is hij niet meer actief in deze tak van autosport. Andere bekende Nederlandse Formule 1-coureurs zijn Carel Godin de Beaufort, Gijs van Lennep, Jan Lammers, Huub Rothengatter, Christijan Albers en Robert Doornbos. Albers debuteerde in 2005 bij Minardi en reed in 2006 voor Midland F1. In 2007 werd dit team overgenomen door Spyker. Doornbos was tijdens de eerste elf Grote Prijzen van 2005 testrijder voor het team van Jordan. Na de Grote Prijs van Groot-Brittannië verving hij de Oostenrijker Patrick Friesacher als tweede piloot bij Minardi. Als teammaat van zijn landgenoot Christijan Albers maakte hij zijn Formule 1-debuut tijdens de Grote Prijs van Duitsland. In 2006 was Doornbos test- en reservecoureur bij Red Bull Racing. Hij nam deel aan de laatste 3 races van dat jaar als vervanger van Christian Klien. Albers rijdt ook in 2007 voor Spyker, waar hij inmiddels op non actief is gezet. Marcus Winckelhock verving hem in de GP van Europa op de Nurburgring. Inmiddels is Sakon Yamamoto de nieuwe coureur in het F1 team van Spyker. [bewerken] Belgische coureurs De bekendste Belgische Formule 1-coureur is Jacky Ickx, actief tussen 1967 en 1979. Hij won acht Grote Prijzen en werd tweemaal vicewereldkampioen. Thierry Boutsen reed Formule 1 tussen 1983 en 1993 en won 3 Grands Prix. Enkele van de bekendste Belgische Formule 1-coureurs zijn Bertrand Gachot (reed 84 Grote Prijzen, maar haalde nooit het podium), Eric van de Poele (29 races, maar finishte slechts drie maal), Johnny Claes (25), Olivier Gendebien (15), Andre Pilette (14), Patrick Neve (14, zonder ooit punten te scoren), Willy Mairesse (13), Paul Frère (11) en Jacques Swaters (8). Bas Leinders was in 2004 derde rijder bij European Minardi, maar verscheen niet aan de start van een Grote Prijs. De auto's die aan Formule 1-kampioenschappen deelnemen, moeten aan strikte eisen voldoen om de vergelijking eerlijk te houden en om de veiligheid van alle coureurs te kunnen garanderen. Veel van de technische snufjes die in gewone auto's zitten, zijn van origine afkomstig uit ontwikkelingen in de Formule 1. De Brit Bernie Ecclestone is eigenaar van de commerciële rechten van Formule 1. Met de verkoop van de televisierechten heeft hij inmiddels miljarden euro's verdiend. De regels in de Formule 1 worden regelmatig aangepast om de snelheid van de bolides omlaag te brengen en zo de veiligheid te verhogen. Maar doordat de techniek zich zo snel ontwikkelt, is de gemiddelde snelheid van de Formule 1 auto's in de loop der jaren toch gestegen. [bewerken] Geschiedenis Voor de Tweede Wereldoorlog vonden er al Grands Prix plaats. Dit waren de belangrijkste autosportwedstijden in met name Europa. Er was echter nog geen officieel kampioenschap. Daarom schreef de FIA in 1950 het eerste officiële Wereldkampioenschap uit volgens het toen vrij nieuwe Formule 1-reglement. Op zaterdag 13 mei 1950 vond op het oude circuit van Silverstone de eerste Forumule 1 Grand Prix voor het wereldkampioenschap plaats. Dit eerste seizoen telden 7 wedstrijden in Groot Brittannië, Monaco, de Verenigde Staten, Zwitserland, België, Frankrijk en Italië mee voor het WK. De race in de VS was de 500 mijlsrace van Indianapolis. Strikt genomen was deze race geen Grand Prix en er namen ook geen auto's deel die aan het Formule 1-reglement voldeden. Bovendien kwamen alleen Amerikaanse coureurs aan de start. Het eerste jaar Formule 1 werd gedomineerd door Alfa Romeo. Giuseppe Farina, een Alfa Romeo -coureur, mocht zich op het einde van het seizoen de eerste Formule 1-wereldkampioen noemen. [bewerken] Formule 1 in Nederland en België [bewerken] Nederlandse coureurs De bekendste en meest succesvolle Nederlandse Formule 1 coureur is Jos Verstappen. Sinds 2003 is hij niet meer actief in deze tak van autosport. Andere bekende Nederlandse Formule 1-coureurs zijn Carel Godin de Beaufort, Gijs van Lennep, Jan Lammers, Huub Rothengatter, Christijan Albers en Robert Doornbos. Albers debuteerde in 2005 bij Minardi en reed in 2006 voor Midland F1. In 2007 werd dit team overgenomen door Spyker. Doornbos was tijdens de eerste elf Grote Prijzen van 2005 testrijder voor het team van Jordan. Na de Grote Prijs van Groot-Brittannië verving hij de Oostenrijker Patrick Friesacher als tweede piloot bij Minardi. Als teammaat van zijn landgenoot Christijan Albers maakte hij zijn Formule 1-debuut tijdens de Grote Prijs van Duitsland. In 2006 was Doornbos test- en reservecoureur bij Red Bull Racing. Hij nam deel aan de laatste 3 races van dat jaar als vervanger van Christian Klien. Albers rijdt ook in 2007 voor Spyker, waar hij inmiddels op non actief is gezet. Marcus Winckelhock verving hem in de GP van Europa op de Nurburgring. Inmiddels is Sakon Yamamoto de nieuwe coureur in het F1 team van Spyker. [bewerken] Belgische coureurs De bekendste Belgische Formule 1-coureur is Jacky Ickx, actief tussen 1967 en 1979. Hij won acht Grote Prijzen en werd tweemaal vicewereldkampioen. Thierry Boutsen reed Formule 1 tussen 1983 en 1993 en won 3 Grands Prix. Enkele van de bekendste Belgische Formule 1-coureurs zijn Bertrand Gachot (reed 84 Grote Prijzen, maar haalde nooit het podium), Eric van de Poele (29 races, maar finishte slechts drie maal), Johnny Claes (25), Olivier Gendebien (15), Andre Pilette (14), Patrick Neve (14, zonder ooit punten te scoren), Willy Mairesse (13), Paul Frère (11) en Jacques Swaters (8). Bas Leinders was in 2004 derde rijder bij European Minardi, maar verscheen niet aan de start van een Grote Prijs.